Verwarring - geloof – hoop

Het gaat zo snel, lijkt het ineens
Van buiten niets te zien, constateren wij
Maar van binnen wordt ze opgevreten,
Geen ruimte meer voor lucht
Wel voor zuurstof door een slangetje
Hoelang nog,
Hoe lang mag ze nog bij ons zijn
Verwarring alom,
Nu nog niet, niet zo snel ……
Ik geloof
Dat ze straks niet alleen gaat
Ik geloof
Dat er geliefden
Staan te wachten
Tot het moment daar is,
dat ze ons kan achterlaten
Ik geloof??
In geesten en het hiernamaals??
Ja, ik geloof!!
Ik hoop
Dat het zonder lijden mag,
Zomaar, zachtjes wegglijden
Van het heden naar het eeuwige leven
Amen



Co de Bruyn